Elsku afi minn
ég spyr í bláinn
vænti eigi svars
Því þú ert dáinn

Andi þinn
Hann heillar veröld mína
Þú gefur mér það
sem ég má aldrei týna

Ég er alltaf barn
Þú gamall maður
en hugsun mín til þín
er bjartur dagur

Ég hefði átt að gera
hitt og þetta
bera þér kvæði
gott af mér að frétta

En unga lífið
það er stundum heimskt
leyndardómur ára
getur lengi leynst

Ég spyr þig
eins og áður
meira en ég veit
tími minn er þínum háður

Móðurfaðir minn
frá Hvammi
á myndinni af þér
er gylltur rammi

– Lóa Stefánsdóttir